niedziela, 17 kwietnia 2016

Apteczka domowa to 4 część - jest tu dużo ciekawostek

Domowa apteczka.





  • ANYŻ – Jest doskonałym środkiem wykrztuśnym. Pomaga w nieżytach dróg oddechowych – m.in. przy suchym kaszlu. Napar z owoców działa również wiatropędnie, usuwa bóle wywołane wzdęciem brzucha, ułatwia trawienie, zalecany jest zwłaszcza małym dzieciom i osobom w podeszłym wieku.

  • ARNIKA – Jest doskonałym lekiem na stłuczenia, likwiduje obrzęki i krwiaki, zmniejsza ból. Przyjmowana do wewnątrz – w niewielkich dawkach i w porozumieniu z lekarzem – wzmacnia naczynia krwionośne, poprawia krążenie krwi. W homeopatii stosuje się ją przy miażdżycy tętnic, żylakach. Gotowe preparaty Arcalan – maść, Arnice – nalewka do okładów.

  • BABKA LANCETOWATA – Świeże liście, przyłożone bezpośrednio do ran, oparzonych miejsc, ułatwiają ich gojenie się, działają przeciwzapalnie. Napar z liści łagodzi swędzenie skóry, można go stosować do przemywania spojówek. Zażywany doustnie przynosi ulgę przy suchym, uporczywym kaszlu. Gotowe preparaty Soccus Plantaginis – sok z ziela, syrop Babicom.

  • ALOES – Sok lub nalewka ze świeżych liści łagodnie przeczyszcza. Stosowany zewnętrznie, w postaci okładów, leczy odmrożenia, przyspiesza gojenie ran. Przypuszcza się, że ma właściwości przeciwnowotworowe.

  • DZIURAWIEC – Pobudza wydzielanie żółci. Pomocny w chorobach wątroby. Jest doskonałym środkiem uspokajającym. Stosowany zewnętrznie goi rany. Przy długotrwałym stosowaniu dziurawca należy unika słońca.

  • GORCZYCA – Odwar z gorczycy białej pomagają przy nadkwaśności żołądka. Rozdrobnione nasiona, popite wodą, są skutecznym środkiem na zaparcia. Okłady z nasion gorczycy czarnej – sproszkowanych i utartych z letnia wodą – łagodzą bóle gośćcowe, korzonków nerwowych. Moczenie nóg w wodzie z gorczycą pomaga na przeziębienie.

  • KOPER WŁOSKI – Działa przeciwskurczowo, przeciwzapalnie i dezynfekujące na drogi oddechowe i układ pokarmowy. Pobudza apetyt, przyspiesza trawienie. Napar stosuje się w zaburzeniach trawienia – wzdęcia brzucha, kurcze jelit -, zwłaszcza u dzieci.

  • KRWAWNIK – Hamuje niewielkie krwawienia. Stosuje się go przy chorobie wrzodowej, zbyt obfitych miesiączkach, do nasiadówek przy hemoroidach. Okłady z naparu krwawnika pomagają w leczeniu małych skaleczeń, trądziku, odmrożeń.

  • KOLENDRA – Reguluje wydzielanie kwasów żołądkowych, przyspiesza trawienie, działa rozkurczowo i wiatropędnie. Odwar z owoców pomaga na wzdęcia, niestrawność. Hamuje rozwój w jelitach drobnoustrojów, które są odpowiedzialne za burczenia, przelewania w brzuchu.

  • MELISA – Jest łagodnym lekiem uspokajającym. Usuwa uczucia niepokoju, pomaga w zasypianiu. Mogą ją pic dzieci. W medycynie ludowej była stosowana jako środek przeciw wymiotny dla kobiet w ciąży. Współczesne badania wykazały, że melisa hamuje rozwój komórek nowotworowych.

  • MAJERANEK – Ma działanie wiatropędne. Picie naparu pomaga na wzdęcia i niestrawność. Stosowany zewnętrznie łagodzi stany zapalne skóry. Przy silnym katarze pomaga wąchanie majeranku lub wciągnięcie do nosa naparu z niego. Można też smarować nozdrza maścią majerankową.

  • MIĘTA PIEPRZOWA – Pobudza wydzielanie soku żołądkowego i żółci, działa wiatropędnie. Łagodzi zaburzenia trawienia, bóle brzucha, wzdęcia, pomaga w leczeniu dolegliwości wątroby, pęcherzyka- kamicy żółciowej, żółtaczki. Zewnętrznie w postaci płukanek i inhalacji, stosuje się ją w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła, przy katarze. Olejek miętowy, wcierany w skórę, zmniejsza bóle mięśniowe.

  • NAGIETEK – Przemywanie naparem przyspiesza gojenie się ran. Okłady pomagają na stłuczenia, owrzodzenia żylakowe. Zażywane doustnie pomaga w leczeniu choroby wrzodowej – przyspiesza gojenie ubytków w błonie śluzowej, nagietek jest skuteczny przy skąpych miesiączkach.

  • POKRZYWA – Jest środkiem moczopędnym. Pomaga w leczeniu stanów zapalnych dróg moczowych, kamicy nerkowej. Dzięki dużej zawartości żelaza zwiększa ilość czerwonych krwinek, wskazana jest dla kobiet obficie miesiączkujących. Obniża poziom cukru we krwi. Dwutygodniowa kuracja pokrzywowa, przeprowadzona wiosną, wzmocni organizm, zwiększy jego odporność.

  • ROZMARYN – Działa moczopędnie i rozkurczowe pobudza, wydzielanie soku żołądkowego i żółci, pobudza apetyt, wzmacnia system nerwowy, uspokaja. Napar z liści pomaga na niestrawność, wzdęcia. Można go pic przy zatrzymaniu moczu i bolesnym miesiączkowaniu. Można go pic przy zatrzymaniu moczu i bolesnym miesiączkowaniu. Stosowany zewnętrznie, w postaci okładów, łagodzi alergiczne swędzenie skóry, przyspiesza gojenie się ran, wrzodów.

  • SZAŁWIA LEKARSKA – Działa przeciwzapalnie. Naparów używa się do płukania jamy ustnej przy kłopotach z zębami i dziąsłami, gardłem. Można je stosować także doustnie – jako skuteczny środek hamujący nadmierne pocenie się, m.in. na tle nerwicowym, w okresie przekwitania, przy nadczynności tarczycy.

  • ŚWIETLIK – Napar ze świetlika stosuje się do przemywania oczu przy zapaleniach brzegów powiek, spojówek, także bakteryjnych i alergicznych, przy jęczmieniach, w przypadku kataru połączonego z łzawieniem. Okłady z chłodnego naparu na powieki usuwają zmęczenie oczu spowodowane Np. długim czytaniu, oglądaniu telewizji. Wyciąg można pic przy kolce żółciowej.

  • TYMIANEK – Pomaga w leczeniu górnych dróg oddechowych, ułatwiając odkrztuszanie zalegającej tam wydzieliny. Tymianek zalecany jest zwłaszcza przy suchym kaszlu, chrypce, nadmiernym wysuszeniu błony śluzowej gardła i krtani. Reguluje trawienie, jest środkiem wiatropędnym.


  • GŁUG DWU SZYJKOWY - Rośnie dziko lub jest hodowany w ogrodach. Do celów leczniczych wykorzystuje się kwiatostany z kilkoma najbliższymi liśćmi, zbierane w maju oraz owoce, zrywane jesienią. Głóg wzmacnia serce, łagodzi uczucie ucisku w klatce piersiowej, wspomaga krążenie krwi, dzięki czemu mięsień sercowy jest lepiej dotleniony.

  • LIPA ZWYCZAJNA – Zdrowotne działanie mają kwiaty tego drzewa, odznaczające się silnym, miodowym zapachem. Zbieramy je w lipcu. Mieszanki z dodatkiem tego zioła obniżają ciśnienie krwi i uspokajają. Lipa ma działanie napotne jest, zatem skuteczna w przypadku przeziębienia.

  • MYDLNICA LEKARSKA – surowcem wykorzystywanym w medycynie, są suszone korzenie, kłącza i rozłogi. Mydlnica lekarska ma głównie zastosowanie w przeziębieniu. Szczególnie poleca się ja w nieżytach dróg oddechowych. Ma również działanie wykrztuśne. Roślina ta była znana w przeszłości. Używano ją wówczas za środek moczopędny i spędzający kamienie. Stosowano także w chorobach skóry i dolegliwościach reumatycznych. Zielarze uprzedzają osoby stosujące mydlnicę o rzadkich skutkach ubocznych w postaci podrażnienia żołądka.

  • JEMIOŁA POSPOLITA – Suszone gałązki i liście tej rośliny pasożytują na drzewach zbiera się je wiosną. Pamiętajmy, by oddzielić białe owoce, ponieważ nie nadają się do celów leczniczych. Jemioła wpływa na obniżenie ciśnienia krwi, spowalnia pracę serca, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych. Ostatnie badania dowodzą, że ma również działanie przeciwnowotworowe. CDN<<<<<<<<<<<<<<

W aptece można dostać wiele preparatów zawierających wyciągi z ziela jemioły na różne dolegliwości.
  • SKLEROSAN – działa przeciwmiażdżycowo.
  • CARDIOSAN – nasercowo.
  • ISADOR – stosowany w nieoperacyjnej postaci raka.
  • PLENO SOL – na zesztywnienie kręgosłupa, zwyrodnienie stawów i pomocniczo przeciw nowotworowo.
Macerat z jemioły na nadciśnienie tętnicze – 2 łyżki rozdrobnionego ziela jemioły zalewamy 2 szklankami ciepłej wody. Macerować pod przykryciem przez 15 – 20 minut. Przecedzić, pijemy 4 razy dziennie po ½ szklanki dziennie.

Wino z jemioły – 50 g świeżych liści lub rozdrobnionego ziela jemioły zalewamy 1 litrem wina białego i odstawiamy na 10 dni w ciemne miejsce. Następnie przecedzamy przez sito i dokładnie odcisnąć. Pijemy pa ¼ - ½ szklanki 2 razy dziennie miedzy posiłkami. Kuracja trwa 2 -3 tygodnie.
  • INTRACTUM VISCI - wyciąg alkoholowy ze świeżego ziela jemioły. 20 – 40 Kropli w kieliszku wody 3 razy dziennie pomiędzy posiłkami.

  • BEZ CZARNY – Rośnie na obrzeżach lasów i w parkach. Leczniczo działają kwiaty i owoce. Kwiaty, które maja działanie przeciwgorączkowe i przeciwkaszlowe zbieramy w czerwcu – ścinamy je w suche, słoneczne dni. Owoce, działają napotnie, zbiera się w sierpniu. Bez czarny pobudza też przemianę materii i lekko przeczyszcza.

  • PRAWOŚLAZ LEKARSKI – Rośnie na obrzeżach pól, przy drogach,. Lecznicze działanie ma głównie korzeń tej rośliny, ale tez łodygi i liście. Korzenie wykopujemy jesienią, liście zbieramy latem, gdy roślina przekwitnie. Ze względu na obecność śluzów i garbników roślina działa kojąco przy kaszlu, bólu gardła oraz przyspiesza gojenie ran.

  • RUTA ZWYCZAJNA – W naturze krzew ruty rośnie na skalistych wzgórzach. Jest skuteczna przy nieregularnych miesiączkach, przy schorzeniach dróg moczowych i nadciśnieniu tętniczym.

  • KOZŁEK LEKARSKI – Rośnie dziko pałąkach. Kwitnie od czerwca do sierpnia, ale korzenie i kłącza, które wykorzystują zielarze, zbiera się jesienią. Leki z tej rośliny stosuje się w stanach pobudzenia nerwowego, przy trudności w zasypianiu, dolegliwościach trawiennych. Mają właściwości rozkurczowe, łagodzą bóle menstruacyjne.

  • JERZÓWKA – echinacea – preparat z jeżówki stosuje się najczęściej w profilaktyce i leczeniu przewlekłych i ostrych zakażeń bakteryjnych oraz wirusowych, przy przeziębieniach i zapaleniach oskrzeli, błony śluzowej gardła, jamy ustnej, a także w stanach wyczerpania i osłabienia organizmu. Pomagają powrócić do zdrowia po ciężkich chorobach i przebytych operacjach. Maść z jeżówki leczy rany, zmiany ropne, trądziki, owrzodzenia podudzi, a także zmiany alergiczne skóry. Nalewka z korzenia pomaga natomiast w zwalczaniu infekcji nerek. Stosuje się ją również zewnętrznie, w leczeniu zapalenia dziąseł.



CEBULA – silnie bakteriobójcze substancje zawarte w cebuli potrafią zniszczyć bakterie oporne na działanie antybiotyków. Wynika to m.in. dużej zawartości organicznych związków siarki, które są aktywne nawet w małych stężeniach. Ponadto pod łuskami cebuli kryją się fosfor, magnez, cynk oraz krzem, a więc minerały wzmacniające ogólną odporność organizmu na różne infekcje i choroby. Surowa lub duszona na wodzie z niewielka ilością tłuszczu poprawia trawienie, działa przeciw zaparciom, obniża ciśnienie tętnicze oraz poziom cukru we krwi. Surowa nie jest wskazana dla osób cierpiących na dolegliwości wątroby lub woreczka żółciowego. Cebula rozrzedza krew i przeciwdziała zakrzepom. Okłady z rozgotowanej cebuli stosowano w leczeniu grzybicy oraz wrzodów na skórze. Wywar z cebuli zalecano w chorobach reumatycznych, syrop podawano w przeziębieniu, wąchanie surowej cebuli odkażało zakatarzony nos i drogi oddechowa.

CEBULOWE wino, które chroni przed infekcjami i wzmacnia odporność – 30 dag pokrojonej cebuli zalewamy butelką wytrawnego białego wina i dodajemy 10 dag miodu. Wymieszamy składniki i odstawiamy na 7 dni. W tym czasie potrząsamy kilka razy butelką. Następnie przecedzamy przez sito i stosujemy pijąc po ½ kieliszka dziennie



Kwaśna cytryna neutralizuje kwasy.
Soczysta cytryna pomaga na dolegliwości trawienne, w tym na nadkwasotę. Brzmi to dziwnie, ale tak jest, ponieważ w procesie trawienia kwaśny sok z cytrynowy rozkłada się na składniki zasadowe. Neutralizują one nadmiar kwasów w żołądku i chronią błonę śluzową przewodu pokarmowego. Cytryna przeciwdziała zaparciom, kwaśnemu odbijaniu się, mdłościom, zgadze, robaczycy, pobudza czynności wątroby i wydzielaniu żółci. Warto, więc rano, godzinę przed śniadaniem, wypić szklankę wody z sokiem cytrynowym.

Cytryna pomaga schudnąć.
Jest bogatym źródłem witaminy C. Witamina C, której najcenniejszą właściwością jest ochrona komórek przed wolnymi rodnikami, ułatwia też przyswajanie białek. W wielu przepisach, Np. sznycel po wiedeńsku lub ryby panierowane i smażone zaleca się, obłożyć je plasterkami cytryny. Białko w tej postaci jest łatwiej przyswajalne przez organizm. Oprócz witaminy C cytryna dostarcza flawonoidów, magnezu, żelaza oraz wapnia. Takie połączenie różnych substancji sprzyja odchudzaniu. Cytryna choć kwaśna w ustach, w żołądku ma działanie zasadowe. Kuracja za pomocą octu cytrynowego przyspiesza spalanie tłuszczów i węglowodanów, poprawia trawienie. Jeśli podczas diety cytrynowej ograniczymy jedzenie słodyczy, tłuszczów i węglowodanów, możemy być pewni, że w ciągu tygodnia stracimy 2 - 3 kg .W trakcie diety pijemy dużo wody mineralnej. Dodatkowym efektem odchudzającej kuracji jest piękna, jędrna skóra. Ta kuracja pozwoli zapobiec przeziębieniom. Ponadto rozcieńczony woda ocet cytrynowy jest wspaniałym tonikiem do skóry łojotokowej, bo likwiduje wypryski.

OCET CYTRYNOWY na schudnięcie – dokładnie umyte 4 cytryny, obieramy tak, by pozostała biała skórka. Wyciskamy z nich sok, wlewamy do słoika i dodajemy skórki. Podgrzewamy ¾ litra domowego octu jabłkowego do temp. 50 c i wlewamy do soku cytrynowego. Mieszamy, nakrywamy i odstawiamy na 2 tygodnie w temp. pokojowej. Każdego dnia potrząsamy słoikiem. Po 2 tygodniach przecedzamy, wlewamy do butelki i wstawiamy do lodówki. Jak zażywać – wyciskamy 3 cytryny i wymieszamy z 2 łyżkami octu cytrynowego. Wlewamy mieszankę do buteleczki i co godzinę zażywać 15 – 20 kropli mieszanki, popijając wodą. Cytrynowy ocet odchudza i zapewnia piękną cerę.

CYTRYNA jest cenna gdyż zawiera dużo witaminy C. W medycynie ludowej główne znaczenie lecznicze ma miąższ cytryny, jej skórka i liście. W miąższu oprócz witaminy C są też witaminy A, B1, B2, P. Zawiera też olejek eteryczny, którego składnikami są m.in. limonen, flawonoidy, sole mineralne, pektyny, potas, pierwiastki śladowe – kobalt, krzem, mangan, arsen, jod. Kwasy organiczne cytrynowy, jabłkowy. Skórka zawiera witaminę PP, fitosterole, kwas organiczne, żywice, pektyny. Liście to bogactwo witamin, soli mineralnych i olejku eterycznego. Sok z cytryny, ze względu na swoje właściwości przeciwkrwotoczne, uszczelniające naczynia krwionośne i zapobiegające tworzeniu się skrzepów, powinien być włączony w dietę przeciwzawałową. Z kolei antyseptyczne działanie, soku można wykorzystać przy zapaleniu gardła i śluzówki jamy ustnej. W postaci okładów pomaga w chorobie skóry – grzybica, egzema, łamliwość paznokci, odmrożenia, nadmierna szorstkość naskórka, czyraki, a także łagodzi przykre objawy po ukąszeniu owadów. Kwas cytrynowy wzmaga wchłanianie wapnia w jelicie, a także wychwytuje z organizmu metale ciężkie i ułatwia ich wydalanie. Niemowlęta, które dostają mleko dodatkiem soku cytrynowego, mają większą odporność na krzywicę. Codzienne picie soku z wodą neutralizuje nadkwasotę.
Jeżeli w naszej diecie będzie sporo cytryny, wpłynie to korzystnie na poprawę odporności organizmu. Warto o tym pamiętać zwłaszcza jesienią i zimą. Najlepiej zjadać cytryny w całości. Dwa niepryskane owoce należy dokładnie umyć i pokroić wraz ze skórką na cienkie plasterki. Jedna cytrynę zjadamy rano na czczo, druga wieczorem przed snem. Kuracja trwa przez dwa miesiące.

Herbatkę, – która wzmocni odporność, można przyżądzić również z liści cytrynowych. 20 G suszonych liści cytrynowych, 1 litr wody. Suszone liście zalewamy wrzątkiem, przykrywamy i odstawiamy na 20 minut. Przecedzamy i pijemy. Taką herbatkę możemy osłodzić naturalnym miodem. Należy ja pic przynajmniej 3 razy w tygodniu.




Ocet jabłkowy.
Zawiera dużo potasu, fosforu, sodu, magnezu, wapnia, siarki oraz pierwiastki śladowe – m.in. fluor i krzem. Działa profilaktycznie w reumatyzmie, przeziębieniu, zaburzeniach trawienia, kamicy nerkowej, otyłości czy ogólnym wyczerpaniu organizmu. Ponadto dostarcza pożytecznych bakterii, które przywracają równowagę kwasowo – zasadową w przewodzie pokarmowym, spowodowaną nadmiarem białka oraz węglowodanów, przy małej ilości spożywanych warzyw i owoców. Zachwianie tej równowagi prowadzi do takich schorzeń jak zaparcia, nadżerki, wrzody.

Aby zapobiec przeziębieniom, anginą czy katarom dorośli powinni pic 2 łyżki octu wymieszane z połową szklanki wody i odrobina miodu. Kilkuletnim dzieciom podaje się łyżeczkę octu wymieszana z miodem. Taka sama mieszanka doskonale nadaje się do płukania gardła podczas przeziębień. Kompres z octu łagodzi bóle głowy, nacieranie ciała zaś przywraca właściwe pH skóry.
Picie octu jabłkowego polecane jest osobom, u których występuje niedobór potasu, objawiający się m.in. osłabieniem pamięci, wrażliwością na zimno, skłonnością do zaparć, podatnością na infekcje. CDN >>>>>>>




  • CHRZAN – na płuca i nerki, wskazany jest w przewlekłych zapaściach – ludzie starsi, i w postaci astmy z obfitą wydzieliną śluzową. CDN>>>>>>>>>>>>>>>>

  • KAPUSTA PEKIŃSKA – na jelito grube i żołądek. Wskazana jest w nadmiernym pragnieniem płynów u diabetyków, w zapaleniu żołądka i chorobie wrzodowej przewodu pokarmowego.

  • BROKUŁY – działają na wątrobę. O złym jej stanie może informować skłonność do agresji, gniewny charakter, niektóre postacie nadciśnienia oraz stany oczu. Brokuły mają zastosowanie w zapaleniu spojówek i w poprawie ostrości widzenia – a zwłaszcza w połączeniu z marchewką – w nadmiernej nerwowości i w nadciśnieniu.

  • BIAŁA RZODKIEW – głównie na płuca i jelito grube, ale z powodu swego ochładzającego działania jest też pomocna w skazie moczanowej i w ropnym trądziku. Przed podaniem rzodkiew blanszujemy lub gotujemy na parze, i podajemy wraz z rzeżuchą. Jeżeli chcemy działać bezpośrednio na skórę, należy spożywać na surowo.

  • BURAKI – na krew i układ krążenia, zwłaszcza na napięcie naczyń krwionośnych. Uspokajają też serce. Sok z surowych buraków ochładza, rozrzedza krew, jest dobry na schorzenia wątroby. Sok kiszony ma zastosowanie w anemii i w braku miesiączki spowodowanej niedoborem krwi.

  • PIECZARKI – wspomagają eliminację toksyn. Maja działanie moczopędne. Korzystne działanie dla osób o wysokim ciśnieniu krwi, zwłaszcza w połączeniu z selerem. Działanie pieczarek, wzmacniane podawaniem ich z morskimi wodorostami, zapobiega powstawaniu chorób nowotworowych, zwłaszcza żołądka. Z uwagi na to, że pieczarki są silnie ochładzające, należy podawać je z mięsem.

  • BAKŁAŻANY – maja działanie ochładzające i nawilżające. Zaleca się je w zapaleniu piersi u kobiet, które wypijały zbyt wiele herbatek mlekopędnych o działaniu silnie rozgrzewającym, nierzadko powodującym zastój pokarmu. Wtedy należy stosować okłady z surowego bakłażana. Spożywanie bakłażanów zaleca się osobom z tendencjami do zwapnień naczyń krwionośnych, a bakłażan spalony na popiół do codziennego czyszczenia zębów w przypadku paradentozy i krwawieniu z dziąse


Nieoceniony ocet jabłkowy.
Ocet jabłkowy reguluje gospodarkę kwasowo – zasadową, pobudza przemianę materii, oczyszcza ciało z toksyn, a także stabilizuje poziom cukru we krwi i pomaga zlikwidować nadwagę.
Ocet wzmacnia system immunologiczny, chroni przed infekcjami i korzystnie wpływa na florę bakteryjną jelit. Zawarte w nim pektyny zapobiegają rozwojowi bakterii chorobotwórczych i w konsekwencji chronią przed zapaleniem jelit. Ocet dostarcza również składników niezbędnych do zachowania równowagi kwasowo – zasadowej organizmu, co zapobiega migrenom, chorobom reumatycznym oraz likwiduje poczucie zmęczenia. Kwasy octowe i inne substancje przyspieszają spalanie tłuszczów, wzmacnia serce i poprawia trawienie, co skutecznie pomaga schudnąć.

Wspaniały dodatek do każdej diety.
Jeśli na 10 – 15 minut przed każdym posiłkiem wypijesz szklankę wody z dodatkiem 2 łyżek octu jabłkowego, poczujesz się syta. Możesz go mieszać z miodem i sokami owocowymi – ze względu na jego kwasowo – gorzki smak. W ciągu dnia wypij przynajmniej jeden napój, ale nie więcej niż trzy. Jeśli chcesz schudnąć zrezygnuj z produktów z mąki pszennej, ciast, cukru, i tłustego mięsa.
Dodatek octu jabłkowego sprawia, że wszystkie składniki odżywcze zawarte w mięsie, owocach i warzywach stają się lepiej przyswajalne. Regularne picie octu jabłkowego sprawi, że nie tylko schudniesz, ale twoja skóra stanie się ładniejsza, młodsza, bardziej jędrna, gładka i wolna od wyprysków, poczujesz nieoczekiwany przypływ energii, powróci też dobry nastrój.


Drink z aceroli – dodaje energii.
Dokładnie wymieszaj 2 łyżki octu jabłkowego, 2 łyżki soku z aceroli, 2 łyżki płynnego miodu, 200 ml naturalnego soku jabłkowego.
Owoc aceroli zawiera 50 razy więcej witaminy C niż miąższ pomarańczy. Ma także bioflawonoidy z kwasem owocowym, dzięki któremu organizm lepiej przyswaja witaminę C. Dostarcza dużo energii – idealny przy dużym obciążeniu fizycznym i psychicznym, wzmacnia tkankę łączną.
Drink gruszkowy – oczyszczający jelita.
Zmieszaj 2 łyżeczki octu jabłkowego, 2 łyżeczki miodu płynnego oraz 200 ml soku gruszkowego.
Takie połączenie kwasu foliowego, potasu, witaminy C oczyszczają jelita.

Drink morelowy – ujędrniający skórę.
Obierz ze skóry 5 moreli, usuń pestki, zmiksuj i zmieszaj ze 150 ml naturalnego soku jabłkowego, 2 łyżeczkami octu jabłkowego oraz łyżeczkę miodu.
Zawarta w morelach mieszanka takich substancji jak kwas krzemowy, beta – karoten, kwas foliowy, niacyna, potas, żelazo ma także działanie odmładzające. Wzmacnia i nadaje połysk włosom, paznokcie się nie łamią. Wzmocniony zostaje także układ nerwowy.
Drink z miodem pobudza trawienie.
Dokładnie zmieszaj 2 łyżeczki octu jabłkowego, 2 łyżeczki płynnego miodu, 200 ml wody lub wody mineralnej.
Ten napój wypij rano, na czczo. Użyj do niego letniej wody. Dzięki temu będzie lepiej pobudzał trawienie.

Drink z ananasem – odwadnia.
Dobrze zmieszaj 2 łyżeczki octu jabłkowego, 2 łyżeczki płynnego miodu i 200 ml soku ananasowego.
Bromelia – enzym zawarty w ananasie, – ale tylko w świeżym – przyspiesza trawienie pokarmów bogatych w białko. Poza tym ananas zawiera prawie wszystkie witaminy i 16 substancji mineralnych. Takie połączenie powoduje usunięcie nadmiaru wody z organizmu.
Drink z mango – na przemianę materii.
Obierz mango ze skórki, usuń pestkę i zmiksuj. Zmieszaj go z 150 ml naturalnego soku jabłkowego, 2 łyżeczkami octu jabłkowego, łyżeczką miodu.
Mango zawiera takie witaminy jak C, E i beta – karoten, substancje mineralne – mangan, siarkę, cynk oraz magnez, a także enzymy pobudzające przemianę materii i trawienie białka.
Dzięki tym składnikom również skóra stanie się zdrowa i świeża.

Drink warzywny – pobudza trawienie.
Zmieszaj 2 łyżeczki octu jabłkowego z łyżeczką miodu i 500 ml soku warzywnego.
Należy go pic na czczo, małymi łykami. Przy długotrwałych kłopotach zaleca się kurację 4 – 6 tygodniową.
Powstały w wyniku fermentacji w żołądku soków warzywnych kwas mlekowy zawiera zawiera dużo bakterii, które pobudzają do pracy układ trawienny.

Kiwi – odżywia i oczyszcza.
Ten niepozorny owoc jest bogaty w składniki odżywcze. W jego miąższu kryją się cukry owocowe, a ponadto witamina C. 100 G tego owocu zaspakaja codzienne zapotrzebowanie na tę witaminę u dorosłego człowieka. Ilości innych witamin i minerałów jest tak wysoka, że zamiast tabletek multiwitaminy, warto sięgać po puchowe kulki.
Zapobiegają infekcją, wspomagają leczenie grypy, wpływają pozytywnie na samopoczucie. Wykazują korzystne działanie na serce, układ nerwowy, oczyszczają organizm, uwalniają go z toksyn i szkodliwych produktów przemiany materii.
Obrane kiwi zjada się na surowo dodaje do sałatek, produkcji dżemów i napojów. Ponieważ zawiera aktynidynę, enzym rozkładający białka, nie należy przyrządzać z niego koktajli mlecznych, bo będą gorzkie, a ponadto u osób uczulonych mogą wywołać reakcje alergiczne. Nie nadaje się do galaretek, które wtedy się nie zsiadają. Kwasy, które zawarte są w owocach, mają właściwości rozjaśniające i wykorzystuje się je w kosmetyce.

Marchew odtruwa wątrobę i dodaje urody.
Warto wypić szklankę soku dziennie przez 2 – 3 tygodnie. Kuracja wskazana jest dla osób pracujących przy komputerze oraz palaczy. Kuracja sokiem z marchwi to również wielka pomoc dla przeciążonej wątroby oraz dla urody. Po 2 – 3 tygodniowej kuracji sokiem cera staje się gładka, jędrna i nabiera ciepłego brzoskwiniowego koloru. Pomarańczowy korzeń stanowi także źródło beta karotenu, jednego z ważniejszych przeciwutleniaczy, przeciwdziałającego starzeniu. W medycynie ludowej gotowana marchewka stanowiła skuteczny lek na biegunkę.
Doświadczone panie domu pieką ciasto marchewkowe, które ma smak podobne do piernika.

Migdały.
Garść migdałów, czyli około 23 sztuk, to właśnie ta ilość, jaka dietetycy zalecają nam w codziennej diecie, Taka porcja to około 160 kalorii. Migdały są znakomitym źródłem witaminy E, magnezu, a także błonnika, protein i kwasu foliowego. Zawierają również tłuszcze zdrowe dla serca oraz potas, wapń i żelazo. I nie mają cholesterolu. Znajdują się w nich też substancje, które chronią przed chorobami serca i udarem. Indeks glikemiczny migdałów jest niski, więc włączenie ich do diety obniża poziom cukru.
Mniszek na wątrobę.
Roślina ta jest zalecana w schorzeniach wątroby i woreczka żółciowego – zwłaszcza po wirusowym zapaleniu wątroby i w początkach kamicy żółciowej, – bo zwiększa wydzielanie żółci. Pomaga na zaburzenia trawienia, ponieważ pobudza wydzielanie soków żołądkowych. Ze względu na działanie moczopędne stosuje się ją w chorobach nerek i otyłości. Ponadto działa odtruwając i oczyszczając organizm z toksyn. Ma też właściwości rozkurczające i przeciwcukrzycowe – obniżają poziom cukru we krwi. Działa regenerująco na skórę i przyspiesza gojenie ran.
Działanie lecznicze znajdują się głównie w korzeniu i zielu mniszka, w mniejszym stopniu w kwiatkach. Same korzenie najlepiej zbierać późna jesienią. Natomiast najbardziej odpowiednią porą na zbiór korzeni wraz z zielem jest wczesna wiosna. Same kwiaty powinno się zbierać na początku kwitnienia, gdy są w pełni rozwinięte. Suszyć najlepiej każdą roślinę oddzielnie.
Napar z kwiatów – łyżkę kwiatów zalewamy 2 szklankami wrzątku i odstawiamy pod przykryciem na 10 min. Potem przecedzamy i pijemy po ½ szklanki w przewlekłych zapaleniach oskrzeli, schorzeniach gardła, a także przy zakłóceniach miesiączkowych, zapaleniu przydatków.
Wino z korzeni – 50 g rozdrobnionych suchych korzeni mniszka zalewamy ¾ l białego wina gronowego. Postaw w ciemnym miejscu na 2 tygodnie – codziennie wstrząsaj. Przecedzamy przez podwójnie złożoną gazę. Pijemy po małym kieliszku ok. 25 ml 2 – 3 razy dziennie po jedzeniu. To środek odtruwający i ułatwiający trawienie w niestrawności, niedomaganiu wątroby, a także w otyłości i reumatyzmie. 

Nagietek lekarski – wzmocni odporność.
Ich cennymi składnikami są przede wszystkim karotenoidy – karoten, ksantofile, likopen – flawonoidy, śluzy, sole mineralne zwłaszcza magnez, witaminy i olejki eteryczne. W medycynie ludowej i tradycyjnej wykorzystuje się moczopędne, napotne, oczyszczające, przeciwzapalne oraz ściągające działanie przetworów nagietkowych.
Aby wzmocnić siły przed sezonem infekcyjnym bierzemy – po 1 łyżce kwiatków nagietka i korzenia mniszka, po ½ łyżeczki ziela skrzypu, korzeni pokrzywy i jasnoty białej, 2 szklanki wrzątku.
½ łyżeczki mieszanki ziół zalewamy wrzątkiem, zostawiamy pod przykryciem na 1 godzinę. Przecedzony napar pijemy 3 razy dziennie po ½ szklanki.




Chrzan piecze i leczy.
Medycyna naturalna poleca spożywanie chrzanu w astmie, braku apetytu, niedokrwistości, schorzeniach wątroby, także skłonnościach do przeziębień, stanach zapalnych korzonków nerwowych oraz podwyższonym poziomie cholesterolu. Z pozytywnym skutkiem stosowano go także w oczyszczaniu płuc oraz oskrzeli z zalegającego w nich śluzu jako skutek infekcji. To dobroczynne działanie niepozornego ciemnego korzonka spowodowane jest zawartością cennych substancji leczniczych. Wzmacniają układ odpornościowy, niszczą wolne rodniki. Jak stosować chrzan?

Jak najczęściej do kanapek, mięsa, używać do mięsa, do sosów. W dolegliwościach artretycznych pijemy płyn z 15 – 30g utartego korzenia, zalanego litrem wody i pozostawionego na noc. Nieżyt przewodu pokarmowego leczy picie wina chrzanowego – utarty korzeń chrzanu zalej ½ wytrawnego białego wina i odstaw na kilka dni w chłodne miejsce. Pij po łyżeczce przed jedzeniem. Kuracja pomocna jest w niestrawności, zaburzeniach czynności wątroby – zbyt małe wydzielanie żółci – oraz nerwicy żołądka. Spożywanie chrzanu należy ograniczyć w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, wątroby, nerek, napadowym kaszlu.





Niedoceniona gruszka.
Istnieje ponad 5 tys. odmian gruszek. Gruszka może być ważnym składnikiem diety odchudzającej. Jeden owoc ma niewiele ponad 55 kcal i skutecznie usypia uczucie głodu. Dietetycy zalecają zjadanie większej ilości gruszek osobom z nadciśnieniem, a także w czasie leczenia zapalenia dróg moczowych, kamicy nerkowej i zapaleniu układu pokarmowego. W brew bowiem panującej powszechnie opinii, gruszki nie są ciężkostrawne, mogą je jeść nawet osoby z wrażliwym żołądkiem. Zawierają też dużo witamin A, C, pełen zestaw z grupy B. Są zasadotwórcze i bogate w potas, wapń, magnez, jod i fosfor. Warto więc wprowadzić więc skromna gruszkę do codziennego jadłospisu.

Słodka mandarynka.
To bomba witaminowa błyskawicznie poprawiająca samopoczucie. Porcja kwasy foliowego, potasu, żelaza, fosforu i magnezu oraz fruktozy, szybko wprawia w dobry nastrój. Oprócz witaminy C zawiera substancje przeciwnowotworowe, zwłaszcza chroniące przed rakiem piersi oraz wątroby. Chroni przed miażdżycą oraz cukrzycą typu 2. Skuteczne są jako pierwsza pomoc przy chrypce i drapaniu w gardle. Wystarczy obrać ze skórki, podzielić na cząstki i co pół godziny ssać po jednej. Mandarynki nawilżają śluzówkę, zmniejszają obrzęk gardła i odpierają atak bakterii. Olejek eteryczny ze skórki owoców działają tonizując i stymulując na żołądek, wątrobę, jelita, ale przede wszystkim orzeźwiająco. Poprawiają nastrój
Dodaje się je do herbaty.

Berberys to polska cytryna.
Dojrzałe jesienią czerwone owoce tego dekoracyjnego krzewu zawierają dużo berberysy, aktywnej substancji, która niszczy mikroorganizmy powodujące infekcje ran, czerwonkę oraz infekcje układu moczowego. Jagody dostarczają także dużo witaminy C, E, karotenoidów, rutyny, pektyn. Suszone warto dodać do herbaty, szczególnie jesienią i zimą, gdyż podnoszą odporność organizmu. Taka herbatka wskazana jest szczególnie w gorączce, zakażeniach bakteryjnych, także zapaleniu błony śluzowej, pomocny jest w katarze, krwawieniu z nosa oraz w kamicy nerkowej. Aby w chłodne zimowe dni delektować się zdrową i smaczną herbatką z suszonych owoców, należy zebrać je troszkę wcześniej niż całkiem dojrzeją. Potem są miększe i łatwo się gniotą. Suszy się je w temperaturze 40 stopni C.

Konfitury z berberysu.
Zagotuj szklankę cukru w niewielkiej ilości wody, – aby się rozpuścił. Dodaj szklankę opłukanych owoców, zagotuj i zdejmij z ognia. Nakryj i odstaw. Następnego dnia znów zagotuj i odstaw. Trzeciego dnia jeszcze raz zagotuj, przełóż do wyparzonych twistów, zamknij i odwróć do góry dnem, aby wystygły. Taka konfitura będzie pięknie zdobiła torty, ciasta, kremy czy sałatki owocowe.
Czerwona jarzębina zapobiega awitaminozie
działa korzystnie na wzrok.
Owoce dojrzewają we wrześniu – październiku i wtedy nadają się do wykorzystania, zarówno w celach leczniczych jak i do przetworów. Bezpieczne dla zdrowia są suszone i przetworzone. Mają dobroczynne działanie dla zdrowia z uwagi na duże ilości witaminy C, A, E, P i K stosuje się jarzębinę jako środek leczniczy w awitaminozach. Szczególnie cenna jest duża zawartość prowitaminy A, silnego przeciwutleniacza zwalczającego wolne rodniki. Warto pamiętać, że prowitamina A działa korzystnie na wzrok, przeciwdziałając tzw. kurzej ślepocie. Napar oraz przetwory z owoców wzmacniają mięsień sercowy, działają przeciwzapalnie i moczopędnie. Napar z suszonych owoców polecany jest w małym wydalaniu moczu, hemoroidach, kamicy żółciowej. Wystarczy łyżkę jagód zalać 1,5 szklanki wrzątku, postawić do naparzenia na kilka minut i pic 2 – 3 razy dziennie. Jak suszyć?
Oczyszczone dojrzałe owoce rozłożyć cienka warstwą w piekarniku i suszyć przy otwartych drzwiach w niskiej temperaturze. Od czasu do czasu przegarniać owoce, suche przechowywać w lnianych woreczkach. Nisko słodzone dżemy z jarzębiny są doskonałe do mięs i serów. Beta- karoten zawarty w owocach jest najlepiej przyswajany w tej postaci.

Czereśnie.
Zawierają niewiele witaminy C i z grupy B, karoten, a także średnie ilości soli mineralnych. Jednak dobrze wpływają na prace serca, pojędrniają skórę, są przydatne w kuracjach odtruwających organizm. Kompot z czereśni z pestkami nie może być przechowywany dłużej niż trzy miesiące.

Agrest.
Jest bogaty w witaminy, zwłaszcza C, wapń, fosfor, żelazo, błonnik, pektyny. Jest mało kaloryczny a przy tym ułatwia trawienie i leczy zaparcia. Najlepiej go jadać na surowo, ale gdy jest w pełni dojrzały.

Morele.
Zarówno świeże jak i suszone są źródłem Wit. A i z grupy B, ale najcenniejsze są w nich sole mineralne – magnez, fosfor, żelazo, wapń, potas, siarka. Powinny je jadać osoby ze skłonnościami do anemii oraz cierpiące na zaparcia i biegunki.

Jeżyny.
Są bogate w karoten, zawierają Wit. C i z grupy B oraz potas, miedź, wapń, siarkę, żelazo. Dzięki temu wzmacniają kości, nerwy i serce. Ze względu na swój cierpki smak używane są głównie do przetworów.

Czerwone porzeczki.
To doskonałe źródło witaminy C, 15 dag zaspokaja dzienne zapotrzebowanie na te witaminę. Mają dużo żelaza, siarki oraz wapnia. Są bogate w błonnik i pektyny, ułatwiają trawienie. Zamrożone można jadać przez całą zimę.

Winogrona.
Zawierają jod, ważny dla tarczycy. Regenerują i wzmacniają organizm, ułatwiają trawienie, pomagają przy nadkwasocie i koją nerwy. Mają sporo potasu, który obniża ciśnienie. Zwalczają wolne rodniki, a więc chronią przed nowotworami.

Czarna porzeczka.
Cenimy przede wszystkim jako bardzo bogate źródło witaminy C – maja 6 razy więcej niż cytryna. Zawierają ponadto witaminy z grupy B i E, a także żelazo, wapń, cynk i magnez. Działają regenerująco na cały organizm, zapobiegają przeziębieniom. Polecane są zwłaszcza kobietom w ciąży i matkom karmiącym.


Śliwki węgierki.
Mają dużo błonnika, potasu – regulują ciśnienie tętnicze, nieco Wit. C, karotenu i witamin z grupy B.


Maliny.
To owoce nie tylko pyszne ale i zdrowe. W sezonie najlepiej je jeść na surowo. W zimie w postaci soku leczą przeziębienie.

Jak wspomóc leczenie cukrzycy.




Wśród roślin i ziół polecanych diabetykom wymienia się te, które mogą nieznacznie obniżyć poziom cukru we krwi. Działają one moczopędnie, rozkurczowo, przeciwzapalnie i pobudzają przemianę materii. Jeśli lekarz wyrazi na to zgodę, możesz zażywać ziołowe preparaty wspomagające leczenie.

Herbatka dla diabetyków – przygotuj mieszankę z 3 łyżeczek liści czarnej jagody, 5 łyżeczek ziela rutwicy, 4 łyżeczek naowocni fasoli, 2 łyżeczek korzenia mniszka, 2 łyżeczek suszonej szałwii. 2 łyżki mieszanki zalej ½ litra wrzącej wody, parz pod przykryciem ok. 40 minut. Przecedź, pij 3 razy dziennie po pół szklanki przed posiłkami.

Napar z mniszka, – Kiedy mniszek kwitnie, możesz pic napar z jego korzenia. Łyżeczkę ziela zalej szklanką zimnej wody, pozostaw na noc. Rano powoli podgrzej, następnie przecedź i wypij pół szklanki odwaru przed śniadaniem.
Czym skutecznie obniżać poziom cukru?
Poziom cukru we krwi regulują liście morwy białej. Roślina ta, lub preparaty z jej dodatkiem, zawiera substancje hamujące działanie enzymów odpowiedzialnych za rozkład węglowodanów, a tym samym zapobiega metabolizmowi cukrów złożonych w glukozę. Dzięki temu część węglowodanów przechodząc przez jelita pozostaje niestrawiona, a następnie zostaje wydalona z organizmu. Tym samym w organizmie człowieka po posiłku nie wzrasta poziom cukru we krwi. Dlatego morwy białej maja także działanie wspomagające odchudzanie, a także wpływają na obniżenie złego cholesterolu i podwyższenie dobrego.
Cukrzykom polecana jest także fasola, która blokuje działanie enzymu – alfa amylaza – i zapobiega rozkładowi cukrów. Dzięki temu w organizmie nie powstają nadwyżki energetyczne. Związki zawarte w fasoli obniżając poziom cukru we krwi istotnie wpływają na poprawę jakości życia chorego na cukrzycę. Przeciwcukrzycowe działania owocni fasoli potwierdziły liczne badania. Osobom z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów polecana jest także kora cynamonowca. Zawarte w niej składniki regulują poziom cukru i lipidów we krwi.
Inne zioła regulujące poziom cukry to: czosnek, liść aloesu, nasienie kozieradki, liść pokrzywy oraz korzeń żeńszenia. Warto też wspomnieć o borówce czernicy, w której występują substancje podobne do insuliny. Działanie tych ziół wspomoże mniszek pospolity i kłącze perzu. Gotowe preparaty to GLUKOSTIN – hasco.

Właściwości lecznicze ziemniaka.
Słynny dr Kneipp zalecał stosowanie papki z ugotowanych ziemniaków w mundurkach, ręcznie miażdżonych, bez grudek, umieszczonych w woreczku z płótna, do okładów uśmierzających bóle, Skórcze w przewodzie pokarmowym, przy opuchliznach, odwodnieniach, zwichnięciach, zapaleniach, osłabieniu gruczołów wydzielania wewnętrznego, katarze górnych dróg oddechowych, nieżycie przewodu pokarmowego, zapaleniu opłucnej, zapaleniu stawów, zapaleniu pochewki ścięgna, zapaleniu przy macicznym – parametrium -, po obniżeniu temperatury, przy ischiasu, lumbago, zesztywniającym zapaleniu stawów między kręgowych, dnie, artretyzmie, czyrakach, zapaleniach skóry, otyłości.

Okłady na liszaje – 100 g mączki ziemniaczanej bez wody lub z dodatkiem 1 litra wody.

Starte ziemniaki surowe są dobrym okładem na oparzenia, odmrożenia, pęknięcia skóry, niegojące się rany, na obrzęki powiek. Można dodać trochę oleju słonecznikowego.

Świeży sok z surowego ziemniaka może służąc do płukania gardła w stanie zapalnym.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz