czwartek, 19 października 2017

Układ krążenia cz.2

Układ krążenia Cz.2

Zakrzepowe zapalenie żył.
Na wypadek zatorów powstałych w żyłach, a zwłaszcza w płucach oraz silnych bólach nóg, trzeba niezwłocznie wezwać lekarza. Równocześnie należy stosować kurację ziołową, jako pomocniczą.
Po 50 g.
Ziele nawłoci.
Ziele jemioły.
Liść ruty.
Ziele serdecznika.
Kwiatostan głogu.
Kwiat wiązówki.
Kora wierzby.
Kwiat bzu czarnego.
Liść brzozy.
Pić 3 razy dziennie po szklance przed posiłkiem.

Żylaki goleni.
Żylaki na nogach to udręka kobiet. Podłożem tej choroby jest najczęściej niewydolność krążenia oraz praca wymagająca długiego stania. Często dobre wyniki daje kuracja ziołowa. Otwarte i krwawiące żylaki są trudne do zlikwidowania. Jeszcze najskuteczniejszym lekiem na krwawiące żylaki jest maść propolisowa, z braku jej maść żywokostowa. Smarować obrzeża rany i lekko zabandażować.
Po 50 g.
Ziele szanty. (Hb. Marrubii)
Ziele krwawnika.
Ziele rdestu ptasiego.
Kora kasztanowca.
Kora wierzby.
Liść podbiału.
Kwiatostan głogu.
Owoc róży.
Ziele jemioły.

Pić 2 razy dziennie po szklance przed posiłkiem. Stosować również następujące kompresy:
Po 50 g.
Kora kasztanowca.
Kłącze tataraku.
Liść podbiału.
Koszyczki arniki.
Ziele drapacza.
Wszystkie te zioła zmieszać razem i każdorazowo brać pięć łyżek tej mieszanki, zalać litrem wody, gotować 10 min.,odstawić na 30 minut, przecedzić nasączyć tym odwarem czystą szmatkę, którą należy okładać nogi. Zmieniać i tak długo robić kompresy aż wyczerpie odwar. Robić to wieczorem.

Żylaki odbytu.
Guzy suche lub krwawiące na kiszce odbytowej są nieco inną forma żylaków, z tą tylko różnicą, że bardziej bolesne i mocno niewygodne. Likwidowanie hemoroidów zabiegiem operacyjnym lub wkładanie czopków do odbytnicy jest zawodne. Można je wyleczyć jedynie ziołami i metodą następującą: 3 łyżki siemia lnianego zalać 1/2 litra wody, gotować 10 minut (wrzenie).Po zdjęciu z ognia wlać do odwaru 4 łyżki świeżego mleka, zmieszać, nasączyć watę i przykładać do kiszki stolcowej nad miednicą aż do wyczerpania odwaru. Robić to wieczorem.
Po 50 g.
Kora kruszyny.
Kwiat tarniny.
Liść melisy.
Liść mięty pieprzowej.
Koszyczki rumianku.
Ziele tasznika.
Ziele krwawnika.
Ziele rdestu ostro gorzkiego.
Owoc kopru włoskiego.
Pić 2 razy dziennie po szklance rano i przed kolacją.

Zapalenie mięśnia sercowego.
Po 50 g.
Owoc jarzębiny.
Owoc róży.
Korzeń lubczyku.
Ziele serdecznika.
Kwiatostan głogu.
Kwiat tarniny.
Liść melisy.
Ziele krwawnika.
Ziele nostrzyka.
Pić rano przed kolacja po 1/2 szklanki. Przed samym śniadaniem rozpuścić łyżeczkę miodu w szklance herbaty lub mleka i wypić. Tak przez 3 tygodnie potraktować.

Dychawica sercowa.
Nie wolno zapominać o zasadzie, że każde zaburzenie serca wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej i dodatkowego zbadania choroby. Potem dopiero można zabrać się do odpowiedniego leczenia. Dokładne stosowanie ziół najczęściej daje dobre wyniki.
Po 50 g.
Ziele nawłoci.
Ziele serdecznika.
Ziele srebrnika.
Ziele krwawnika.
Strąk fasoli.
Znamię kukurydzy.
Korzeń kozłka.
Kwiatostan głogu.
Ziele macierzanki.
Pić 2-3 szklanki dziennie. Przed spaniem nacierać plecy i piersi

Nerwica serca.
Wszelkiego rodzaju nerwice, również nerwicę serca najskuteczniej się zwalcza nie środkami psychotropowymi, lecz psychoterapią bez lekową. Jeśli na kogoś wpływa dobrze towarzystwo, musi
dobrać sobie grono przyjaciół o optymistycznym usposobieniu i śród nich szukać od czasu do czasu uspokojenia. Na odwrót, jeżeli dany osobnik najlepiej się czuje w samotności, nie pozostawać w niej bezczynnie, lecz musi się czymkolwiek zająć. Lekką pracą fizyczną, czytaniem odpowiedniej lektury , pozostawać często wśród przyrody, w lesie, w ogrodzie, czy na łące. Przeprowadzać ćwiczenia oddechu w ten sposób – w lecie po przebudzeniu się rano, wstać z łóżka, stanąć przy otwartym oknie, stopy maja być przytulone do siebie, stać prosto, obie ręce położyć na szczycie głowy (jedna na drugiej). Teraz nosem wciągać powietrze do maksimum, zatrzymać je licząc w myślach do 15, ręce zdjąć z głowy, spuścić w dół, powoli całym korpusem zginać się w dół wydychając powietrze, także do maksimum. I tak trzy razy. Potem się położyć bezwładnie na 5 minut i wstać. Codziennie uprawiać to przez 9 dni.

Po 50 g.
Szyszki chmielu.
Kwiat lawendy.
Ziele serdecznika.
Liść melisy.
Kwiatostan głogu.
Liść mięty pieprzowej.
Korzeń kozłka.
Kwiat tarniny.
Koszyczki rumianku.
Ziele macierzanki.
Ziele srebrnika.
Pić 3 lub 2 razy dziennie po szklance przed posiłkiem.

Dla przypomnienia: jest wiele chorób towarzyszącym zaistniałym chorobom. Choroby reumatyczne rodzą jakby samoistnie choroby serca, a niewydolność nerek powoduje nadciśnienie.

W takich sytuacjach trzeba leczyć obie choroby równocześnie, głównie jeśli chodzi o leczenie ziołowe. W przypadku np. zapalenia nerek występuje zbyt podniesione ciśnienie tętnicze, trzeba pić w jednym dniu zestaw na nerki, a w drugim zaś dniu zestaw na nadciśnienie. I tak na przemian .  

środa, 11 października 2017

Jeszcze raz o ziołach część 1

JESZCZE RAZ O ZIOŁACH

Ażeby móc skutecznie leczyć się ziołami trzeba je posiadać. Niestety z każdym rokiem maleje ich asortyment w składach zielarskich. Skoro zioła są coraz trudniej osiągalne w aptekach trzeba przynajmniej te podstawowe zbierać samemu. Należą do nich: tysiącznik, jaskółcze ziele – glistnik, liść orzecha włoskiego, kwiat nagietka i kwiat słonecznika. Większość ziół używa się w całości, określając je jako herbata, z innych do celów leczniczych używa się kwiatów, liści, owoców, korzeni, kory. Zbieranie ziół – liści i kwiatów - muszą poprzedzać trzy dni słoneczne. Zbierać je należy około godz. 15.00, bo wtedy posiadają najwięcej olejków eterycznych oraz substancji leczniczych. Zioła trzeba suszyć w cieniu, najlepiej na strychu, rozłożone na czystym papierze.
Należy przypomnieć, że przy zbieraniu kwiatów zrywa się u niektórych roślin cały kwiat, jak głogu, róży, rumianku, malwy, u innych zaś tylko płatki – nagietka, słonecznika kupalnika itd.

Dla przykładu: szałwie można nazwać zielem cesarskim, ponieważ cesarz Karol Wielki nakazał ja uprawiać każdemu, kto posiadał ogród. Dawniej szałwia była używana do higieny osobistej, żołnierze zaś leczyli nią rany. Jest środek mocno dezynfekujący, skuteczny na rany, ropniaki, zapalne ogniska wewnętrzne. Ma też dobroczynne działanie wewnątrz naszego ustroju: neutralizuje nadmierne poty, zwłaszcza u gruźlików, usprawnia przewód pokarmowy, zwiększa wydajność mleczną u matek karmiących, wzmacnia w pewnym stopniu cały organizm.

Tysiącznik, używany jest na nieżyt pokarmowy. Musi być umiejętnie i ostrożnie stosowany ponieważ przedawkowany uszkodzić żołądek i wątrobę.

Pokrzywa, zawiera oprócz żelaza, kwasu mrówczanego, liczne sole mineralne, karoteny, wit. C,
cały szereg innych substancji aktywizujących i regenerujący cały organizm. Dlatego pokrzywę stosuje się w połączeniu z innymi ziołami na bardzo wiele schorzeń, a zwłaszcza na anemię i wycieńczenie organizmu.

Innym ziółkiem, można nazwać cudowny jest pietruszka. Nie leczy bezpośrednio jakiejś choroby, lecz uodparnia organizm przed zapadalnością na wszelkie schorzenia oraz daje niebywałą tężyznę życia i długowieczność. Pietruszka powinna być spożywana na surowo.

Czarna borówka, niektórzy nazywają ją czarną jagodą. Odświeża nasz organizm, oczyszcza i odmładza. Reguluje przemianę materii, trzyma w równowadze florę bakteryjną jelit, normalizuje pracę żołądka.

Dzika róża, ze wszystkich owoców, jakie rosną na terenie naszego kraju ma najwięcej chyba wartości odżywczych, a ponadto zapobiega wszelkim chorobom. Wskazane jest spożywanie powideł z owoców róży i picie herbaty z jej płatków.

Czosnek i cebula, od zamierzchłych czasów te dwa gatunki owocu ziemnego znane były jako pokarmy. Początkowo elita społeczna używała czosnku, plebs zjadał cebulę. Później odwrotnie.
Spożywanie czosnku po 40-tce, zabezpiecza w dużym stopniu przed sklerozą i jej następstwami oraz osłabieniu całego organizmu. Brać zwykle 3 średniej wielkości ząbki czosnku, poszatkować na drobne cząsteczki i kłaść na na chleb, posmarować masłem i spożywać przed kolacją przez miesiąc. Po miesiącu zrobić przerwę tygodniową i kontynuować kurację.

Cebulę, winni spożywać wszyscy, zwłaszcza w zimie i przynajmniej co trzeci dzień, dużą cebulę lub dwie średnie pokrajać na plasterki, posolić, polać oliwą lub olejem, przykryć na godzinę i spożywać przed obiadem lub kolacją. Cebula jako lek jest najskuteczniejszym środkiem na wrzody i czyraki. Obraną ze skórki cebulę upiec w całości, zmiażdżyć na papkę, włożyć w bandaż, w którym owijamy wrzód. Po 8 godzinach zdjąć bandaż, a ranę obmyć ciepłym odwarem rumianku. Wrzód pęka, wyrzuca ropę i szybko się goi.

Grzyby, choć mało cenione są wielkim dobrodziejstwem dla Europy. Dzielimy je na 5 klas. Nam chodzi jedynie o grzyby wyższej klasy, do której zaliczamy botanicznie workowce i podstawczaki.
Tych ostatnich jest około 20 000. Do tej grupy należą przeważnie grzyby kapeluszowe. Grzyby mają wielkie wartości smakowe, lecz także spore walory odżywcze, antychorobowe i bakteriobójcze. Są to pokarmy zawierające w sobie substancje antybiotyczne działające bez skutków ubocznych.

UKŁAD KRĄŻENIA
Dla przypomnienia: serce, to gigantyczna pompa ssąco-tłocząca, pracująca bez przerwy przez 80 lat i więcej. W ciągu godziny serce ludzkie przetłacza blisko 400 l krwi, w ciągu zaś doby około 100000 l. Jest ilość równa pojemności wagonu cysterny. W ciągu 70 lat życia człowieka przepompowuje około 250 000 000 l, i to wszystko to małe serce. Do jej przewiezienia trzeba byłoby użyć około 250 pociągów po 100 wagonów- cystern. Gdyby pracę serca wykonywaną przez 70 lat życia człowieka skoncentrować na jeden punkt, to ta praca, byłaby zdolna wynieść człowieka na księżyc.

Osłabienie mięśnia sercowego
Po 50 g.
Ziele serdecznika.
Kwiatostan głogu.
Owoc głogu.
Korzeń lubczyka.
Korzeń kozłka.
Liść melisy.
Owoc róży.
Liść pokrzywy.
Kwiatostan kocanki.
Pić 3 razy dziennie po szklance przed posiłkiem. Odbywać częste spacery na wolnym powietrzu rano i wieczorem. Zaleca się po pól szklanki przed obiadem wypić powoli czerwonego wina.

Niewydolność sercowa.
Po 50 g.
Ziele jemioły.
Liść laury.
Kwiat bzu czarnego.
Kwiatostan głogu.
Ziele macierzanki.
Ziele serdecznika.
Liść melisy.
Korzeń kozłka.
Ziele srebrnika (pięciornika gęsiego).
Pić jak wyżej. Ograniczyć na pewien czas pokarmy rozdymające, fasolę, groch oraz ciężkie przyprawy jak pieprz, musztarda itp. Uprawiać lekką gimnastykę na wolnym powietrzu.

Nadciśnienie tętnicze.
Rozróżniamy nadciśnienie samorodne i pochodne, czyli powstałe na tle innych chorób takich jak: niewydolność nerek, trzustki, wątroby. Nadciśnienie, jak każda nieprawidłowość serca jest niebezpieczna, gdyż może spowodować pęknięcie naczyniaka krwionośnego mózgu, czego następstwem bywa paraliż lub śmierć. W takich przypadkach obok środków farmakologicznych trzeba pomocniczo leczyć ziołami.
Po 50 g.
Morszczyn pęcherzykowaty.
Ziele jemioły.
Kwiatostan głogu.
Owoc głogu.
Ziele skrzypu polnego.
Owoc róży.
Korzeń kozłka.
Kwiat bzu czarnego.
Liść ruty.
Pić tylko 2 razy dziennie: rano i wieczorem.

Podciśnienie tętnicze.
Spadek ciśnienia powstaje na tle osłabienia organizmu po przebytej ciężkiej chorobie lub wykrwawieniach.
Ziele drapacza.
Ziele krwawnika.
Ziele serdecznika.
Ziele tymianku.
Korzeń lubczyka.
Ziele tasznika.
Liść szałwii.
Owoc róży.
Kora kasztanowca.
Liść melisy.
Korzeń kozłka.
Brać łyżeczkę, pełną mieszanki, zalać pół szklanki wrzątku, przykryć na trzy godziny, przecedzić, lekko podgrzać i pić 3 razy dziennie po pół szklanki przed posiłkiem. Dopuszcza się również raz dziennie filiżankę kawy, przed kolacją mały kieliszek koniaku – to pobudza akcję serca.

Stwardnienie tętnic.
Jest to schorzenie wieku starczego, chociaż czasem występuje już przed 50 rokiem życia. Stwardnienie tętnic zakłóca krążenie krwi, rytmikę serca oraz równowagę ruchów. Pokarmy dla chorych muszą być jarskie z wykluczeniem potraw wydymających, jak również kawy, alkoholu i palenia papierosów, zwłaszcza na czczo.
Po 50 g.
Liść brzozy.
Liść pokrzywy.
Liść szałwii.
Ziele skrzypu polnego.
Ziele jemioły.
Kwiatostan głogu.
Owoc kminku.
Ziele krwawnika.
Owoc róży.
Morszczyn pęcherzykowy.
Ziele rdestu ptasiego.
Pić 3 razy dziennie po szklance, po 70 roku życia po pół szklanki przed posiłkiem.


Koniec cz.1 dalsze informacje układu krążenia w 2 cz.