Geneza - nauki o chorobach.

NAUKA O CHOROBACH - GENEZA.

Cóż to jest choroba ? Pytanie to brzmi bardzo prosto a jednakże trudno jest na nie odpowiedzieć, gdyż dużo, bardzo dużo czasu potrzeba było, zanim stwierdzono istotę choroby. W dawniejszych czasach sądzono, że złe duchu wywołują choroby, dzisiaj ,wiemy, że nie można jej sztucznie wzniecić w organizmie, lecz jest ona objawem życiowym jak wiele innych, tylko w zmienionych warunkach. Wszystkie symptomy chorego życia są tak samo przejawem życia tkanek, organów i ciała, jak zdrowego życia, tylko, że zaszły zaburzenia w równowadze ich funkcji.

A że każda choroba związana jest z niebezpieczeństwem dla organizmu, więc należy ją leczyć.

Gdy wierzono w nadziemskie wpływy, służące dla usunięcia demonów i złych duchów zaklęcia i modły w połączeniu ze znęcaniem się, jak wykadzanie, wieszanie za nogi i bicie,

podczas gdy w nowszych czasach leczy się metodami opartymi na coraz bardziej wzrastającym naukowym poznaniu natury. Niestety wielka część dawnych przesądnych zwyczajów przeszła do tzw. medycyny ludowej, która je zachowała tak, że pomimo działalności uświadamiającej, pozostała cała masa po prostu niebezpiecznych dla ogółu zwyczajów.

Żywy organizm jest zawsze całym światem dla siebie i żyje podług swoich własnych praw, które ten może poznać, kto na podstawie gruntownych fachowych studiów, teoretycznego i praktycznego

wykształcenia jest w stanie widzieć w każdym pojedynczym zjawisku tylko cząstkę czegoś o wiele większego. Na tym też polega sztuka rozpoznawania choroby, czyli diagnostyka.

Niektóre objawy nie odpowiadają wyłącznie jednej, lecz są wspólną cechą wielu naraz chorób, i tylko ten potrafi je właściwie ocenić, kto posiada gruntowe wykształcenie medyczne a zwłaszcza doświadczenie nabyte u łoża setek chorych.

Metoda leczenia naturalnego była już stosowana w starożytności i dziś jest używana u wszystkich lekarzy. Jak niejeden skarb wiedzy starożytnej, tak i ten dział medycyny zaginął w mrokach wieków średnich i dopiero stopniowo wydobyty został na światło dzienne. Oczywiście, istotna sztuka lekarska nadaje pojęciu leczenia naturalnego o wiele szersze znaczenie. Z punktu widzenia medycyny współczesnej metoda ta obejmuje wszystkie siły przyrody, uzupełnione i spotęgowane przez doskonałą technikę. Zwłaszcza elektryczność i światło z jego widocznymi i niewidocznymi promieniami zyskują coraz szersze zastosowanie.

W końcu należy zwrócić uwagę na pewną okoliczność niezwykłej doniosłości, z którą lekarz tak często się styka.

Jest nią przewlekłe leczenie choroby, której usunięcie byłoby możliwe tylko przez operację, gdyby odpowiednia dla zabiegu chwila nie została bezpowrotnie opóźniona. Odnosi się to zwłaszcza do nowotworów złośliwych jak rak, które bardzo często bywają z samego początku przyjmowane za inną chorobę. Ale nawet wtedy, gdy „partacz” poznał się na nich, dąży on do usunięcia jej z pod oka chirurga, przekładając swą „nieomylną” metodę leczenia. (Myślę że wiecie o kogo mi chodzi).

Skądże więc biorą się ci liczni chorzy, utrzymujący, iż zostali uzdrowieni? Zwłaszcza wypadki tzw. cudownego ozdrowienia bywają rozgłaszane przez reklamę w niebywały sposób, aczkolwiek właśnie te nie wytrzymują krytyki. Chodzi tu zazwyczaj o dwa rodzaje chorób : o choroby nerwowe

ulegające z łatwością wpływowi obcej woli, czyli sugestii, oraz choroby występujące pod postacią napadów. Dla przykładu podam : kolka żółciowa. Jeżeli leczeniem zajmie się „partacz”a przypadnie ono na okres, kiedy bóle zaczynają ustępować, - wszystkie kolki żółciowe mają przebieg periodyczny – to mamy przypadek „cudownego uzdrowienia” chorego, któremu żaden lekarz nie był w stanie pomóc.

Podobne rzeczy się ma z chorobami nerwów. Głęboka wiara w siłę uzdrawiającą danej osoby może tak silnie wpłynąć na zakłócony ustrój nerwowy cierpiącego, iż objawy choroby szybko ustępują.

Nawet porażenia bywają w ten sposób usuwane, o ile nie pochodzą od schorzeń organicznych, jak np. gruźlica rdzenia kręgowego.

Każdemu zdarzają się pomyłki nawet najbardziej doświadczonemu i genialnemu lekarzowi. Kto jednak wie, jak nieskończenie powikłany i trudny bywa niekiedy przypadek choroby, ten będzie ubolewał nad pomyłką i nie posądzi się go o przestępstwo.