Inne choroby krwi - blednica.

INNE CHOROBY KRWI

BLEDNICA

Blednica najbardziej atakuje płeć żeńską, zwłaszcza w czasie dojrzewania płciowego. Istota tej choroby jest przemiana czerwonych ciałek krwi, których barwniki (hemoglobina) doznaje dużego zubożenia. Rozwój blednicy odbywa się stopniowo, powolnie, że jej skutki może zauważyć osoba dotknięta tą chorobą dopiero wówczas, gdy choroba osiągnęła pewne stadium. Otoczeniu wpada w oczy postępująca bladość osoby dotkniętej tą chorobą, podczas gdy sama chora dopiero z czasem zacznie uskarżać się na liczne dolegliwości, z każdym dniem uciążliwsze. Przede wszystkim cierpi

na nieprzezwyciężone zmęczenie i ociężałość członków ciała, wskutek czego nie mają chęci do jakiegokolwiek rodzaju zajęć i ledwo z wysiłkiem są w stanie podołać swoim obowiązkom. Dołączają się do tego bóle głowy, częste bicie serca, osobliwie podczas chodzenia i wstępowania po schodach, brak apetytu, dolegliwości żołądkowe i uporczywe obstrukcje. Przy lada wysiłku pojawiają się zawroty głowy, niekiedy nawet omdlenia, wywołane zaburzeniami cyrkulacji w naczyniach krwionośnych mózgu. Jednym z najbardziej widocznym objawem blednicy jest nieprawidłowość periodów (miesiączek); pojawiają się to po nazbyt krótkich, (według lekarzy) to znowu po nadmiernie długich przerwach, i połączone są zazwyczaj z nader obfitym upływem krwi.

U wielu cierpiących na blednicę, zwłaszcza zaś u tych, zwykli przy pracy głęboko pochylać głowę -

lubią to czynić dzieci – pojawiają - się częste krwawienie z nosa, nie dające się niemal zatamować.

Wg lekarzy, wyjaśnienie różnych obrazów chorobowych blednicy tkwi w znaczeniu hemoglobiny dla ustroju. Jest ona bowiem najważniejsza częścią składową czerwonych ciałek krwi, która wchłania najważniejszy żywioł życia wszystkich istot – tlen (kwasoród) i za pośrednictwem krwiobiegu udziela go wszystkim członkom ciała. Dlatego wraz z uszczupleniem hemoglobiny następuje zmniejszenie dostarczenia tlenu do organizmu, obniżają się procesy oksydacji (utlenienia), a w następstwie tego całe ciało to odczuwa.

Blednica sama przez się, pominąwszy liczne dolegliwości jakie sprawia, nie jest bynajmniej chorobą niebezpieczną; nie należy jej jednak nigdy lekceważyć, albowiem na jej gruncie łatwo może rozwinąć się gruźlica i wada zastawek sercowych. Nie są wcale rzadkimi wypadki, kiedy nierozsądni rodzice uważają swoje chore dzieci na blednicę, za znużone i niechętne do pracy, po prostu za leniwe i uparte; karzą je, zmuszają je do pracy, a tym samym sposobem zakładają podstawę do ciężkich chorób u swoich dzieci. Jeżeli dzieci okazują zmęczenie i lenistwo, należy zawsze zbadać je przez lekarza, aby stwierdzić przyczynę tych zmian.

Leczenie blednicy wymaga rozsądnego trybu życia, tak pod względem cielesnym, jak i duchowym, oraz używanie żelaza, które jest specyficznym środkiem leczniczym przeciw zubożeniu krwi w zawartość hemoglobiny, zawierającej w sobie z natury pierwiastek żelaza.

Zwłaszcza ważnym jest dla chorych zupełny odpoczynek fizyczny, którego natrętnie domaga się zakłócony w swoich czynnościach organizm. Jest to jaskrawym błędem, gdy stale zmęczone dzieci zniewala się do długich spacerów, na podstawie że świeże powietrze działa dobrze, i pod pozorem, iż nie powinno się zezwalać na stan obojętnej apatii, a raczej trzeba gwałtownie wyrwać dzieci ze stanu ociężałości. Oczywiście wdychanie świeżego powietrza jest bardzo korzystne dla organizmu, ale tylko wtedy gdy nie jest ono okupione nadmiernym wysiłkiem ciała. Bardzo korzystnie działa codzienne nacieranie zimną wodą. Pożywienie powinno być lekko strawne, obfitować w jarzyny i owoce, należy unikać środków drażniących, napojów wyskokowych, ostrych przypraw korzennych.

Polecane jest spożywanie mleka. Wystrzegać się przepracowania umysłowego.

O ile choroba jest bardzo dokuczliwa i uporczywa, zaleca się picie wód mineralnych, zawierających

związki chemiczne żelaza.

Dokładniejszych informacji należy szukać u lekarza, ja tylko zaznaczyłem istnienie takiego problemu.