ZAPALENIE OSIERDZIA
Zapalenie osierdzia pozostaje zazwyczaj
w związku z innymi, poprzedzającymi je chorobami, najczęściej z
reumatyzmem stawów (gościec stawowy). Aczkolwiek choroby
zakaźne bywają najczęstszą przyczyną zapalenia osierdzia,
zdarzają się jednak wypadki, których właściwe pochodzenie
pozostaje zagadką. Osierdzie nie tylko stanowi workowata osłonę
serca, lecz jest ono za pośrednictwem błony ( z tzw. listka)
zrośnięte z mięśniem sercowym. Pomiędzy dwoma listkami sercowymi
znajduje się wąska wklęsłość, zawierająca odrobinę płynu w
rodzaju surowicy. Wklęsłość ta bywa siedliskiem zapalenia.
Płaszczyzny listków tracą najpierw
swój połysk, stając się zupełnie matowymi, na wewnętrznej
powierzchni osierdzia tworzy się następnie tzw.wypocina zapalna w
postaci cienkiej, delikatnej błony, rozpościerającej się coraz
bardziej i przeistaczającej się w gruby modzelowaty nalot
szaro żółtawej barwy, który wskutek ruchu serca i powstającego
stąd tarcia nabiera dziwnie kosmatego wyglądu, skąd pochodzi
nazwa „kosmate serce”.
Niezależnie od wydzielania się
włóknistej substancji (fibryny) tworzy wypocina ciekła,
która bywa, zależnie od charakteru choroby, wodnistą (surowiczą),
ropną, lub krwawą. Wylew jej powoduje rozszerzenie osierdzia i bywa
niekiedy taki obfity, że całkowicie pokrywa serce i napiera na
płuca.
Krwawe wylewy są zazwyczaj następstwem
ciężkiej, złośliwej choroby, powodującej zasadnicze zmiany w
krwi. Do takich należy gruźlica, ospa, plamica itp. Zapalenie
osierdzia przy gruźlicy może przejść w stan chroniczny, nie bywa
ono jednak tak silne, aby serce pod naciskiem ciążącego nad nim
płynu miało w końcu odmówić posłuszeństwa. Wyniki i skutki
zapalenia osierdzia bywają rozmaite. Zupełne wchłonięcie wsiąku
i powrót do warunków normalnych, to najpomyślniejsze rozwiązanie
tej choroby. Niestety jest ono rzadkie. Częściej się kończy na
tym, że oba listki serca zlepiają się bądź częściowo, bądź
całkowicie.
Choroba ta może np. przy reumatyzmie
stawów, tej tak niebezpiecznej dla wszystkich części serca
dolegliwości, rozwinąć się bez specjalnych cierpień. W innych
zaś przypadkach wzbudza ona silne bóle w dołku sercowym, zaparcie
oddechu i duszność. Może jej towarzyszyć bardzo podwyższona
temperatura, lub na odwrót, zupełnie brak gorączki, zależnie od
choroby pierwotnej. Przy obfitszym wysięku powstaje w okolicy serca
wypukłość i wywiązuje się uciążliwe zaparcie oddechu.
Zrośnięcie listków sercowych może
pociągnąć za sobą poważne zaburzenia serca. Jeżeli wysięk jest
tak silny, że nie jest w stanie oprzeć się jego naporowi, wtedy
wynik jest śmiertelny. Ale i tu przebieg zależy całkowicie od
choroby pierwotnej.
Leczenie zależy całkowicie od
poszczególnego przypadku schorzenia.
WODNA PUCHLINA OSIERDZIA
Wodna puchlina różni się od
zapalenia osierdzia swym charakterem niezapalnym oraz brakiem
zarówno, ciekłych wypocin. Nie występuje ona samodzielnie,
będąc tylko częściowym objawem ogólnej puchliny i idąc
zazwyczaj w parze z wadą serca i chorobą nerek. Zaburzenia w obu
tych organach powodują znaczny zastój w krążeniu krwi, który z
kolei wywiera tak silny napór na naczynia krwionośne, że surowica
wyciśnięta zostaje przez ścianki arterii i wnika w otaczające je
tkanki i zagłębienia organizmu.
Silne zaparcie tchu jest objawem tej
choroby, nie wyróżnia się ono jednak zbytnio na tleo ogólnej
niemocy. Przebieg i wynik tego cierpienia zależą w zupełności od
charakteru choroby zasadniczej.
MUSZĘ TU DODAĆ – te wiadomości
są tylko informacją ogólną, żeby po prostu się zainteresować
problemem, dlatego nie opisywałem jakie są zabiegi chirurgiczne,
przy danej chorobie np. wadzie zastawek, chorobie serca, sposobach
leczenia o tym decyduje lekarz.
Super artykuł. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuń