GORĄCZKA U DZIECI
Gorączka jest jednym z
najpowszechniejszym objawem chorób u dzieci. Ważne, aby rodzice, a
w szczególności matki, które mają z dziećmi większy kontakt,
wiedzieli, jak swobodnie i bez obaw radzić sobie z gorączką. W
przypadku temperatury, która wyda się niepokojąca, rodzice powinni
zasięgnąć rady lekarza.
Jeżeli dziecko w wieku
poniżej 6. miesiąca życia gorączkuje więcej niż 1 lub 2
dni, należy koniecznie zasięgnąć rady lekarza, ponieważ w tym
wieku trudno jest zlokalizować źródło infekcji.
Mimo to pewne procesy, jak
chociażby ząbkowanie, mogą powodować podniesienie temperatury
ciała i krótkie okresy gorączkowania, które z reguły same
ustępują.
Jeżeli u niemowląt i
małych dzieci pojawi się wysoka gorączka (ponad 38,5 stop. C
mierzone pod pachą lub 39 stop. C w odbycie), także należy udać
się do lekarza, aby uniknąć możliwych komplikacji.
Między 6. miesiącem a
4. rokiem życia rozciąga się okres, w którym gorączka może
być zjawiskiem powszechnym, szczególnie u dzieci, które wykazują
skłonności do przeziębień i nieżytu nosa. W takich przypadkach
często zdarza się uwikłanie w błędne koło podawania
antybiotyków, które obniżają naturalną odporność organizmu
dziecka. Powoduje to, że katar powraca znacznie częściej.
To właśnie w tym okresie
pojawiają się zapalenia oskrzeli, zapalenia ucha, infekcje dróg
moczowych itp.
Od około 5. roku życia
gorączki słabną i pojawiają się z mniejszą częstotliwością,
ale w rzeczywistości dopiero od 10. roku życia można powiedzieć,
że u dziecka zaczynają się pojawiać procesy gorączkowe
charakterystyczne dla dorosłego człowieka.
Chociaż prace pediatrów
tego nie odnotowują, często po okresie gorączki dziecko jest
bardziej wychudzone, a także nieco wyższe. W ramach filozofii
medycyny naturalnej, gorączkę dziecięcą uważa się za element
procesu wzrostu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz