ZESPÓŁ JELITA NADPOBUDLIWEGO
Wiele osób cierpi
na tajemnicze i trudne do wyleczenia schorzenie, nazywane na różne
sposoby – zespół jelita nadpobudliwego lub drażliwego,
cierpienie kurczowe jelita grubego. Można spróbować zmniejszyć
dolegliwości za pomocą diety: te same pokarmy, które powodują
przewlekłe biegunki, mogą być przyczyną zespołu jelita
nadpobudliwego (ZJN). Nietolerancja określonych składników
pokarmowych może przebiegać pod maską ZJN. Niektórzy eksperci
uważają wręcz, że większość przypadków ZJN można leczyć za
pomocą odpowiedniej modyfikacji diety. Ostatnie badania
przeprowadzone w Wielkiej Brytanii dowodzą, że to właśnie błędy
dietetyczne leżą u podłoża ZJN.
PO PIERWSZE : PODEJRZEWAJ MLEKO
Zanim poddasz się
szczegółowej diagnostyce zespołu jelita nadwrażliwego, upewnij
się, że przyczyną dolegliwości nie jest po prostu mleko. Zanim
lekarz wyodrębni zespól nietolerancji laktozy, był on powszechnie
rozpoznawany jako ZJN ( i nadal jest to często
nadużywane rozpoznanie). Objawy obu schorzeń są nie do
odróżnienia. Gdy więc włoscy naukowcy zaczęli analizować
przypadki 77 pacjentów szpitalnych z długimi wywiadami ZJN,
znaleźli wśród nich zdumiewająco wiele (74 %) przypadków
nietolerancji laktozy. Po odstawieniu na trzy tygodnie mleka i
pokarmów mlecznych dolegliwości zmniejszyły się lub wręcz
ustąpiły, a po ponownym włączeniu mleka do diety powróciły.
PO DRUGIE : NIE UFAJ SŁODZIKOM
Słodziki
dietetyczne mogą powodować dolegliwości, mogące imitować zespół
jelita nadpobudliwego. Szczególnie często przyczyną tego jest
sorbitol. W jednym z badań obejmujących 42 zdrowe dorosłe osoby
stwierdzono nietolerancje sorbitolu u około połowy. Podawano im 10
mg sorbitolu (ilość zawarta w pięciu
gumach do żucia „bez cukru” , i pięciu miętówkach
dietetycznych czy łyżce dietetycznego dżemu).
Już po tak małych dawkach 17 % badanych miało bardzo ciężkie
objawy zespołu podobnego do ZJN – a była to, jak się ostatecznie
wyjaśniło, nietolerancja sorbitolu. Lekarze ci uważają, że
przypadki takie są często przyczyną podejmowania szeroko
zakrojonej i bardzo kosztownej diagnostyki.
Inny naturalny
cukier, fruktoza, sama lub w połączeniu z sorbitolem może również
powodować podobny do ZJN zespół. Dawka fruktozy wywołująca
dolegliwości została w jednym z badań określona na 30 g.
Gerald Friedman,
profesor gastroenterologii nowojorskiej Akademii Medycznej Mount
Siani, radzi by w przypadku dolegliwości podobnych do ZJN, a
zwłaszcza przewlekłych biegunkach, zrezygnować ze wszystkich
pokarmów zawierających sorbitol. Są
to brzoskwinie, sok jabłkowy, gruszki, śliwki świeże i suszone,
guma „bez cukru”, dietetyczne dżemy i czekolady.
PO TRZECIE POOBSERWUJ KAWĘ
Kawa może działać
drażniąco, nasilając dolegliwości u osób z zespołem jelita
nadpobudliwego: zgłaszało to 30% z 65 pacjentów z ZJN badanych w
Wielkiej Brytanii.
Jedz
każdego dnia dwie garście otrębów pszennych plus pomarańcze i
jabłko. Pozwoli to walczyć z zespołem jelita nadpobudliwego,
zaparciem albo uchyłkowatością. Dr Martin A. Eastwood,
gastroenterolog z Wydziału Medycznego Uniwersytetu w Edynburgu.
JEDZ WIĘCEJ BŁONNIKA
Kilka
dziesiąt lat temu najczęstszym postępowaniem w ZJN była nisko
błonnikowa dieta, taka jak w uchyłkowatości jelita grubego. Dziś
jet dokładnie odwrotnie, lekarze stawiają na błonnik. Wspomniany
prof. Friedman mówi, że zawarte w pokarmach włókna mogą
normalizować stolec, działając zarówno w przypadkach biegunki
(zwalniając
ruch jelit), jak w
zaparciach – przyspieszając wydalanie mas kałowych. Prof. W.
Grant Thompson, gastroenterolog z Uniwersytetu w Ottawie, uważa, że
w ZJN z biegunką najlepiej podawać dietę wysoko resztkową z
otrębami: „
To tanie i bezpieczne. Otręby mogą zestalić luźny stolec i
poprawić funkcjonowanie jelit”.
Zalać łyżkę otrąb pszennych trzy razy dziennie prze dwa – trzy
miesiące jako próbę leczenia biegunki związanej z ZJN. Może to
być najbardziej naturalny sposób pozbycia się bardzo dokuczliwych,
choć w sumie niegroźnych dolegliwości.
ZESPÓŁ
JELITA NADPOBUDLIWEGO A NADWRAŻLIWOŚĆ POKARMOWA
Osoby diagnozowane z powodu ZJN mogą być po prostu nadwrażliwe na
różne pokarmy, w tym mleko. Według dr. Gerarda E. Mulina,
immunologa ze Szkoły Medycznej Uniwersytetu Johnsona Hopkinsa, „są
dowody na to, że niektórzy pacjenci z ZJN mają reakcje alergiczne
na określone składniki pokarmowe i czują się lepiej po ich
odstawieniu”. Niektórzy badacze uważają, że chorzy z
alergiami pokarmowymi to nieliczna garstka wśród cierpiących na
ZJN, inni sądzą wprost przeciwnie.
Brytyjscy badacze e Szpitala Radcliffe w Oksfordzie wykazali, że
prawie połowa chorych na ZJN
(48% ze 189 badanych) miała widoczną poprawę po zmianie diety.
Połowa z nich określiła dwie do pięciu potraw, które im szkodzą.
Najczęściej były to przetwory mleczne (41%) i zboża (39%).
Po roku obserwacji ogłoszono, że osoby powstrzymujące się od
szkodzących im pokarmów nadal nie mają dolegliwości. Lekarze
stwierdzili, że „różnica samopoczucia w obu grupach była wprost
zaskakująca, 73 osoby utrzymywały właściwą dietę z bardzo
dobrym skutkiem (z wyjątkiem jednego przypadku). Z 18 osób, które
wróciły do dawnego sposobu odżywiania, 6 czuło się źle”.
Bardziej jeszcze uderzające były wyniki badania, które
przeprowadzili lekarze John O. Hunter i V. Alun Jones,
gastroenterolodzy ze Szpitala Addenbrokes w Cambridge. W 1982 roku
opublikowali oni te wyniki w piśmie „ The Lancet”. W grupie
pacjentów z ZJN stwierdzili 67% przypadków poprawy po odstawieniu
określonych pokarmów. Po powrocie do dawnej diety 42% badanych
wystąpił nawrót dolegliwości.
POKARMY WYWOŁUJĄCE ZJN
Oto pokarmy, które mogą spowodować dolegliwości u ponad 20 %
pacjentów z nadpobudliwością jelita grubego (na podstawie badania
lekarzy brytyjskich), wymienione pokarmy oceniono, eliminując je z
diety na trzy tygodnie.
- pokarmy zbożowe, zwłaszcza z pszenicy i kukurydzy,
- przetwory mleczne,
- kawa,
- herbata,
- czekolada,
- ziemniaki,
- cebula,
- owoce cytrusowe.
ZBOŻOWA
CODZIENNOŚĆ
Według badaczy z Cambridge, to przetwory zbożowe najczęściej
powodują dolegliwości. Przez wiele lat przepisywali je jako główne
elementy diety osobom z zespołem jelita nadpobudliwego.
Ponieważ wiele z tych osób nie odczuwało obiecanej ulgi, a nawet
czuło się gorzej, skłoniło to badaczy do weryfikacji
dotychczasowych metod. Uważają oni, że pacjenci często nie
kojarzyli nasilenia dolegliwości z pokarmami zbożowymi, gdyż są
one czymś bardzo naturalnym – spożywane są codzienne. Gdy więc
lekarz pyta pacjenta, czy nie widzi zależności między chorobą a
potrawami, często otrzymuje opowieść o jakiś wyszukanych daniach.
Pacjent nie zauważa po prostu faktu spożywania chleba, bo czyni to
codziennie i prawie od urodzenia. Innymi częstymi winowajcami w tym
samym badaniu były kukurydza, pokarmy mleczne, kawa, herbata i
cytrusy.
Badanie lekarzy z Cambridge było tak odkrywcze, że zaczęto
stosować ograniczenia dietetyczne w leczeniu ZJN, zwłaszcza że
nawet p dwóch latach 87% osób poddanych obserwacji trzymało się
wyznaczonej prze lekarzy diety. Można zatem było stwierdzić,że
reakcje na określone pokarmy jest zjawiskiem trwałym – składnik
pokarmowy powodujący ZJN wywołuje nawrót dolegliwości nawet po
długim czasie od jego odstawienia.
Najlepsze efekty, według badaczy, uzyskać można stosując dietę
eliminując u osób cierpiących na ZJN z biegunką, mających co
najmniej trzy luźne stolce dziennie, bóle brzucha i głowy oraz
ogólne rozbicie i uczucie zmęczenia. W przypadku zaparć
ograniczenia diety nie przynoszą tak dobrych rezultatów.
Jelito
grube protestuje, gdy spożywasz pokarmy z pszenicy, uważaj także
na ryz i kukurydzę ; często występuje nadwrażliwość na
wszystkie te zboża. Rzadko przyczyną dolegliwości jest jęczmień,
zaś ryż, jeśli nie drażni, jest w sumie najbezpieczniejszy
JAK I DLACZEGO JELITA REAGUJĄ NA CZYNNIKI POKARMOWE
Reakcje typu nadpobudliwości jelita grubego nie są typowymi
reakcjami uczuleniowymi, angażującymi układ odpornościowy. Są to
raczej opóźnione odczyny jelitowe, wynikające z zaburzeń
prawidłowej fermentacji. Spowodowane jest to względami
dietetycznymi ( podobnie jak np. działanie
antybiotyków), zmieniający skład flory bakteryjnej w
jelitach. Lekarze stwierdzili w znacznym stopniu zachwiana równowagę
między żyjącymi w jelicie grubym bakteriami beztlenowymi i
tlenowymi. Tych drugich było u osób z objawami ZJN dużo więcej.
Może to, twierdzą lekarze, być główną przyczyną dolegliwości:
biegunek, bólów, wzdęć, czasami zaparć -
czyli zespołu jelita nadpobudliwego.
Badania ciążowe
OdpowiedzUsuń