Jeszcze raz o ziołach część 1

JESZCZE RAZ O ZIOŁACH

Ażeby móc skutecznie leczyć się ziołami trzeba je posiadać. Niestety z każdym rokiem maleje ich asortyment w składach zielarskich. Skoro zioła są coraz trudniej osiągalne w aptekach trzeba przynajmniej te podstawowe zbierać samemu. Należą do nich: tysiącznik, jaskółcze ziele – glistnik, liść orzecha włoskiego, kwiat nagietka i kwiat słonecznika. Większość ziół używa się w całości, określając je jako herbata, z innych do celów leczniczych używa się kwiatów, liści, owoców, korzeni, kory. Zbieranie ziół – liści i kwiatów - muszą poprzedzać trzy dni słoneczne. Zbierać je należy około godz. 15.00, bo wtedy posiadają najwięcej olejków eterycznych oraz substancji leczniczych. Zioła trzeba suszyć w cieniu, najlepiej na strychu, rozłożone na czystym papierze.

Należy przypomnieć, że przy zbieraniu kwiatów zrywa się u niektórych roślin cały kwiat, jak głogu, róży, rumianku, malwy, u innych zaś tylko płatki – nagietka, słonecznika kupalnika itd.

Dla przykładu: szałwie można nazwać zielem cesarskim, ponieważ cesarz Karol Wielki nakazał ja uprawiać każdemu, kto posiadał ogród. Dawniej szałwia była używana do higieny osobistej, żołnierze zaś leczyli nią rany. Jest środek mocno dezynfekujący, skuteczny na rany, ropniaki, zapalne ogniska wewnętrzne. Ma też dobroczynne działanie wewnątrz naszego ustroju: neutralizuje nadmierne poty, zwłaszcza u gruźlików, usprawnia przewód pokarmowy, zwiększa wydajność mleczną u matek karmiących, wzmacnia w pewnym stopniu cały organizm.

Tysiącznik, używany jest na nieżyt pokarmowy. Musi być umiejętnie i ostrożnie stosowany ponieważ przedawkowany uszkodzić żołądek i wątrobę.

Pokrzywa, zawiera oprócz żelaza, kwasu mrówczanego, liczne sole mineralne, karoteny, wit. C,

cały szereg innych substancji aktywizujących i regenerujący cały organizm. Dlatego pokrzywę stosuje się w połączeniu z innymi ziołami na bardzo wiele schorzeń, a zwłaszcza na anemię i wycieńczenie organizmu.

Innym ziółkiem, można nazwać cudowny jest pietruszka. Nie leczy bezpośrednio jakiejś choroby, lecz uodparnia organizm przed zapadalnością na wszelkie schorzenia oraz daje niebywałą tężyznę życia i długowieczność. Pietruszka powinna być spożywana na surowo.

Czarna borówka, niektórzy nazywają ją czarną jagodą. Odświeża nasz organizm, oczyszcza i odmładza. Reguluje przemianę materii, trzyma w równowadze florę bakteryjną jelit, normalizuje pracę żołądka.

Dzika róża, ze wszystkich owoców, jakie rosną na terenie naszego kraju ma najwięcej chyba wartości odżywczych, a ponadto zapobiega wszelkim chorobom. Wskazane jest spożywanie powideł z owoców róży i picie herbaty z jej płatków.

Czosnek i cebula, od zamierzchłych czasów te dwa gatunki owocu ziemnego znane były jako pokarmy. Początkowo elita społeczna używała czosnku, plebs zjadał cebulę. Później odwrotnie.

Spożywanie czosnku po 40-tce, zabezpiecza w dużym stopniu przed sklerozą i jej następstwami oraz osłabieniu całego organizmu. Brać zwykle 3 średniej wielkości ząbki czosnku, poszatkować na drobne cząsteczki i kłaść na na chleb, posmarować masłem i spożywać przed kolacją przez miesiąc. Po miesiącu zrobić przerwę tygodniową i kontynuować kurację.

Cebulę, winni spożywać wszyscy, zwłaszcza w zimie i przynajmniej co trzeci dzień, dużą cebulę lub dwie średnie pokrajać na plasterki, posolić, polać oliwą lub olejem, przykryć na godzinę i spożywać przed obiadem lub kolacją. Cebula jako lek jest najskuteczniejszym środkiem na wrzody i czyraki. Obraną ze skórki cebulę upiec w całości, zmiażdżyć na papkę, włożyć w bandaż, w którym owijamy wrzód. Po 8 godzinach zdjąć bandaż, a ranę obmyć ciepłym odwarem rumianku. Wrzód pęka, wyrzuca ropę i szybko się goi.

Grzyby, choć mało cenione są wielkim dobrodziejstwem dla Europy. Dzielimy je na 5 klas. Nam chodzi jedynie o grzyby wyższej klasy, do której zaliczamy botanicznie workowce i podstawczaki.

Tych ostatnich jest około 20 000. Do tej grupy należą przeważnie grzyby kapeluszowe. Grzyby mają wielkie wartości smakowe, lecz także spore walory odżywcze, antychorobowe i bakteriobójcze. Są to pokarmy zawierające w sobie substancje antybiotyczne działające bez skutków ubocznych.

UKŁAD KRĄŻENIA

Dla przypomnienia: serce, to gigantyczna pompa ssąco-tłocząca, pracująca bez przerwy przez 80 lat i więcej. W ciągu godziny serce ludzkie przetłacza blisko 400 l krwi, w ciągu zaś doby około 100000 l. Jest ilość równa pojemności wagonu cysterny. W ciągu 70 lat życia człowieka przepompowuje około 250 000 000 l, i to wszystko to małe serce. Do jej przewiezienia trzeba byłoby użyć około 250 pociągów po 100 wagonów- cystern. Gdyby pracę serca wykonywaną przez 70 lat życia człowieka skoncentrować na jeden punkt, to ta praca, byłaby zdolna wynieść człowieka na księżyc.

Osłabienie mięśnia sercowego

Po 50 g.

Ziele serdecznika.

Kwiatostan głogu.

Owoc głogu.

Korzeń lubczyka.

Korzeń kozłka.

Liść melisy.

Owoc róży.

Liść pokrzywy.

Kwiatostan kocanki.

Pić 3 razy dziennie po szklance przed posiłkiem. Odbywać częste spacery na wolnym powietrzu rano i wieczorem. Zaleca się po pól szklanki przed obiadem wypić powoli czerwonego wina.

Niewydolność sercowa.

Po 50 g.

Ziele jemioły.

Liść laury.

Kwiat bzu czarnego.

Kwiatostan głogu.

Ziele macierzanki.

Ziele serdecznika.

Liść melisy.

Korzeń kozłka.

Ziele srebrnika (pięciornika gęsiego).

Pić jak wyżej. Ograniczyć na pewien czas pokarmy rozdymające, fasolę, groch oraz ciężkie przyprawy jak pieprz, musztarda itp. Uprawiać lekką gimnastykę na wolnym powietrzu.

Nadciśnienie tętnicze.

Rozróżniamy nadciśnienie samorodne i pochodne, czyli powstałe na tle innych chorób takich jak: niewydolność nerek, trzustki, wątroby. Nadciśnienie, jak każda nieprawidłowość serca jest niebezpieczna, gdyż może spowodować pęknięcie naczyniaka krwionośnego mózgu, czego następstwem bywa paraliż lub śmierć. W takich przypadkach obok środków farmakologicznych trzeba pomocniczo leczyć ziołami.

Po 50 g.

Morszczyn pęcherzykowaty.

Ziele jemioły.

Kwiatostan głogu.

Owoc głogu.

Ziele skrzypu polnego.

Owoc róży.

Korzeń kozłka.

Kwiat bzu czarnego.

Liść ruty.

Pić tylko 2 razy dziennie: rano i wieczorem.

Podciśnienie tętnicze.

Spadek ciśnienia powstaje na tle osłabienia organizmu po przebytej ciężkiej chorobie lub wykrwawieniach.

Ziele drapacza.

Ziele krwawnika.

Ziele serdecznika.

Ziele tymianku.

Korzeń lubczyka.

Ziele tasznika.

Liść szałwii.

Owoc róży.

Kora kasztanowca.

Liść melisy.

Korzeń kozłka.

Brać łyżeczkę, pełną mieszanki, zalać pół szklanki wrzątku, przykryć na trzy godziny, przecedzić, lekko podgrzać i pić 3 razy dziennie po pół szklanki przed posiłkiem. Dopuszcza się również raz dziennie filiżankę kawy, przed kolacją mały kieliszek koniaku – to pobudza akcję serca.

Stwardnienie tętnic.

Jest to schorzenie wieku starczego, chociaż czasem występuje już przed 50 rokiem życia. Stwardnienie tętnic zakłóca krążenie krwi, rytmikę serca oraz równowagę ruchów. Pokarmy dla chorych muszą być jarskie z wykluczeniem potraw wydymających, jak również kawy, alkoholu i palenia papierosów, zwłaszcza na czczo.

Po 50 g.

Liść brzozy.

Liść pokrzywy.

Liść szałwii.

Ziele skrzypu polnego.

Ziele jemioły.

Kwiatostan głogu.

Owoc kminku.

Ziele krwawnika.

Owoc róży.

Morszczyn pęcherzykowy.

Ziele rdestu ptasiego.

Pić 3 razy dziennie po szklance, po 70 roku życia po pół szklanki przed posiłkiem.

Koniec cz.1 dalsze informacje układu krążenia w 2 cz.